کد مطلب:277041 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:139
شعیب بن صالح
آنچه از مجموع روایاتی كه درباره ی «شعیب بن صالح» رسیده است استفاده می شود این است كه: به حسب ظاهر، شعیب بن صالح هر كس كه باشد، نام رمزی فرمانده سپاه و سردار لشكر، و پرچمدار سیدحسنی، و یا سركرده ی لشكریان توانمند «هاشمی خراسانی» در جنگ و لشكركشی به عراق، و عامل بسیار مؤثری در بیرون راندن دشمن متجاوز از سرزمین ایران اسلامی و شكست لشكریان سفیانی است.
و او چنانكه از بعضی از اخبار وارده درباره ی وی استفاده می شود، مردی شجاع و دلیر و متهور و جنگجو و با ایمان، و سیاستمداری كاردیده، و از شیعیان مخلص و فداكار، و علاوه بر همه ی اینها «سید» و (هاشمی) است.
[ صفحه 525]
و بسیار جالب و شگفت انگیز است كه اگر بخواهیم، سیدحسنی و خراسانی را (كه قبلا درباره ی این دو شخصیت بزرگ بطور مفصل صحبت كرده ایم) دو فرد ممتاز، و دو شخصیت جداگانه بحساب بیاوریم، نام (شعیب بن صالح) در اخباری كه درباره ی این دو تن وارد شده است در كنار نام هر دو نفر، یعنی: هم در كنار نام «سیدحسنی» و هم در كنار نام (خراسانی) به چشم می خورد.
و این مطلب یكی از نكات بسیار دقیق و باریكی است كه بخوبی گفته های پیشین ما را كه گفتیم: سیدحسنی همان خراسانی، و خراسانی همان سیدحسنی است، و اگر دو نفر باشند یكی برتر و بالاتر و دیگری زیردست اوست بروشنی اثبات می كند.
به هر حال: آنچه از مجموع اخبار و روایات وارده درباره ی وی فهمیده می شود این است كه: شعیب بن صالح شخصیت ممتاز و برجسته ای است كه سمت فرماندهی سپاه و فرمانروائی لشكریان سیدحسنی و یا هاشمی خراسانی را بعهده دارد. اما چرا نام اصلی و حقیقی او در اخبار اهل بیت علیهم السلام نیامده است این خود سری دارد كه حقیقت آن بر ما پوشیده است.
و شاید بتوان گفت: همانطوری كه ائمه معصومین علیهم السلام بنا به مصالحی كه خود آنرا تشخیص می داده اند حتی در بسیاری از موارد نام اصلی رهبر نهضت را هم از دیگران مستور داشته و فقط به بیان صفتی از اوصاف او در معرفی وی اكتفا نموده اند تا از خطرات سوء مصون و محفوظ بماند، از افشاء نام چنین انسان مبارزی نیز خودداری فرموده اند تا اینكه از گزند حوادث مصون مانده و مورد سوء قصد قرار نگیرد. و البته این چیزی است كه ما با فكر ناقص و اندیشه ی نارسای خویش آنرا درك می كنیم، و خداوند به حقیقت حال آگاه و دانا است.
و او چنانكه از بعضی از اخبار وارده درباره ی وی استفاده می شود، مردی شجاع و دلیر و متهور و جنگجو و با ایمان، و سیاستمداری كاردیده، و از شیعیان مخلص و فداكار، و علاوه بر همه ی اینها «سید» و (هاشمی) است.
[ صفحه 525]
و بسیار جالب و شگفت انگیز است كه اگر بخواهیم، سیدحسنی و خراسانی را (كه قبلا درباره ی این دو شخصیت بزرگ بطور مفصل صحبت كرده ایم) دو فرد ممتاز، و دو شخصیت جداگانه بحساب بیاوریم، نام (شعیب بن صالح) در اخباری كه درباره ی این دو تن وارد شده است در كنار نام هر دو نفر، یعنی: هم در كنار نام «سیدحسنی» و هم در كنار نام (خراسانی) به چشم می خورد.
و این مطلب یكی از نكات بسیار دقیق و باریكی است كه بخوبی گفته های پیشین ما را كه گفتیم: سیدحسنی همان خراسانی، و خراسانی همان سیدحسنی است، و اگر دو نفر باشند یكی برتر و بالاتر و دیگری زیردست اوست بروشنی اثبات می كند.
به هر حال: آنچه از مجموع اخبار و روایات وارده درباره ی وی فهمیده می شود این است كه: شعیب بن صالح شخصیت ممتاز و برجسته ای است كه سمت فرماندهی سپاه و فرمانروائی لشكریان سیدحسنی و یا هاشمی خراسانی را بعهده دارد. اما چرا نام اصلی و حقیقی او در اخبار اهل بیت علیهم السلام نیامده است این خود سری دارد كه حقیقت آن بر ما پوشیده است.
و شاید بتوان گفت: همانطوری كه ائمه معصومین علیهم السلام بنا به مصالحی كه خود آنرا تشخیص می داده اند حتی در بسیاری از موارد نام اصلی رهبر نهضت را هم از دیگران مستور داشته و فقط به بیان صفتی از اوصاف او در معرفی وی اكتفا نموده اند تا از خطرات سوء مصون و محفوظ بماند، از افشاء نام چنین انسان مبارزی نیز خودداری فرموده اند تا اینكه از گزند حوادث مصون مانده و مورد سوء قصد قرار نگیرد. و البته این چیزی است كه ما با فكر ناقص و اندیشه ی نارسای خویش آنرا درك می كنیم، و خداوند به حقیقت حال آگاه و دانا است.